De gelijknamige kasteelruïne ligt op een berguitloper hoog boven de gemeente Schönecken. In Schönecken is naast de kasteelruïne ook het oude stadscentrum bezienswaardig en de omliggende "Schönecker Schweiz" biedt een zeldzaam geworden natuurbelevenis met zijn dolomietrotsen, talrijke biotopen en zeldzame planten.

Het kasteel van Schönecken, gelegen op een uitloper van een berg die uitsteekt in het Nimstal, had de taak de zuidelijke grens van het grondgebied van de abdij van de Priorij te beveiligen en de weg Bitburg-Prüm te controleren die door de vallei loopt. De oprichters waren de graven van Vianden, die al in 1132 werden genoemd als Prümer Vögte (beschermheren).

Het kasteelcomplex is misschien al in de 12e eeuw begonnen, maar de eerste helft van de 13e eeuw is waarschijnlijker. Het kasteel strekt zich uit over een ongeveer rechthoekig plan met een lengte van ongeveer 120 meter vanaf de punt van de bergtong in het westen tot de zeer brede halsgracht in het oosten. De voorgevel is de zuidzijde, waarvan de linkerhelft (vanuit het zuiden gezien) ooit het appartement vormde. Vanaf de vliesgevel steken drie torens open naar de binnenkant van het kasteel naar buiten toe en vormen het karakteristieke silhouet van het kasteel.

Twee van de torens, een ronde en een rechthoekige, zijn drie verdiepingen hoog. De ronde toren dateert waarschijnlijk uit de 13e of begin 14e eeuw, evenals een iets lagere verder naar rechts. De rechthoekige toren met hoeken versterkt met bultruggen en rechthoekige raamwanden is jonger. Alle drie de torens en de verbindingsstukken van de muur behoorden uiterlijk sinds de 16e eeuw tot een woongebouw met meerdere verdiepingen, waarvan de dakrand ongeveer zo hoog was als de huidige bovenrand van de torens, als een olieverfschilderij uit de 18e eeuw shows.

Bron: "Burchtruïne Schönecken". In: KuLaDig, Kultur.Landschaft.Digital. URL: https://www.kuladig.de/Objektansicht/KLD-291628 (geraadpleegd: 3 maart 2020, afgekort)